Her ayın son perşembesinde derneğimizde düzenlediğimiz "Dil-Ekin Söyleşileri"nin yirmi altıncısında, 26 Aralık 2013'te Şair Ahmet Telli konuğumuz oldu. Yüreklerimizde dizeleriyle, yazılarıyla izler bırakan şairimizin "Şiirin Dili" başlıklı söyleşisinde yeni yılı, coşkuyla dinlediğimiz şiirlerle; dilin yaratıcı, yenileyici gücüyle karşıladık. Ahmet Telli, çok bilinmeyen ilginç, öğretici ayrıntılarla derlediği konuşmasında -özetle- şunları söyledi:
     "Türkçe yazılan şiir oldukça çeşitlendi. Yeni adları anmaktan, bu adların şiirlerini övmekten korkuluyor. Şiir parmak izi gibidir. Hem insana özgü olmasıyla ortak bir bilgidir hem de tek, biricik olmasıyla özeldir.

     Düzyazılarımda öz Türkçe sözcükleri yeğliyorum. Bunun doğru tutum olduğuna inanıyorum. Şiirimde ise Türkçede bugüne dek oluşan sözcük birikimini özgürce kullanmaktan yanayım. Ancak Osmanlıcayı benimsemeye, bu anlayışa karşıyım. Öğretmenim Emin Özdemir’in öğrenim yıllarımdaki bir sözünü unutmuyorum. Emin Özdemir, ozanın sözcük seçiminde özgür olduğunu söylemişti.

     Şiir, bilgi ile yaşamın birleştirilmesiyle var olur. Melih Cevdet Anday’ın şu sözünü çok önemserim: ‘Şiir duyguyla değil düşünceyle yazılır.’ Bu sözler beni şiir eylemimi düşünceye yoğunlaştırmaya yöneltti.
     Başlarda şiirimi duyguyla yazdığımı anladım. Düşünceye yöneldiğim izleyen dönemimde de ideolojik şiir yazdığımı söyleyebilirim. (Bu bir özeleştiri de sayılabilir.) Oysa şiir ne tümüyle duygu ne de tümüyle düşünce işidir; düşünce, duygu sürecinden geçilerek dil denilen estetik araçla biçimlendirilmesi gerekir. Her şey gibi şiir de emek ister.

     Kunduz akıntıya karşı yüzer, inatçıdır. Bir çağrışımla şairle özdeş gibidir. İnsanın kendini gerçekleştirmesi kendini sorun olarak görmesiyle, bu kaygıyı duymasıyla ilgilidir.
     Altı dayanaktan söz edebilirim: Bilim, sanat, politika, dünya görüşü, estetik, aşk. Bunların tümü olanağı gösterir. Ancak aralarında bağlaşım sağlanmazsa, yalnızca birinde “başarı” sağlanırsa sonuç büyük bir kötülük olur. Bu durumda kişi kendini gerçekleştirmekten uzaktır. Cemal Süreya ne de güzel yazmıştı: 'Bütün mimarlar yüksek, mühendisler de/ Bir sen kaldın alçak mimar ey Sinan Usta!'
     Şiirin dili anlama değil anlamlandırmaya açık olan dile ilişkindir. Antolojiler aynılaştırmak anlayışı üzerine kuruludur. Pedagoji de biçimlendirmeye, belirlemeye dayanır. Dolayısıyla her ikisi de şiirle bağdaşmaz."
     Ahmet Telli'nin "Unutmak Üzerine", "Perişan" ve "Çocuksun Sen" adlı şiirlerini seslendirdiği söyleşi, AÜ Eğitim Fakültesi öğrencilerinin yoğun katılımıyla renklendi. Etkinliğin sonunda Telli, dilseverler için kitaplarını imzaladı.