Atatürk’ün kurduğu Türk Dil Kurumu (1932-1983 arasında) Türkçenin özleşmesinde, bilim, teknik ve sanat kavramlarını karşılayacak yolda gelişmesinde, ölçünlü dil ve yazım birliğinin sağlanmasında öncü olmuştu. Ses bayrağımız, 1987’den bu yana bilimsellikten, bilim ve sanat adamlarından güç alan Dil Derneği’nin çabalarıyla yükselmektedir.

1983’ten önceki Türk Dil Kurumu’nun Yazım Kılavuzu bütün okullar, yazarlar, basın yayın kuruluşları, yayıncılar için “tek kaynak”tı. 80’li yılların ortasında resmi TDK’nin yerleşmiş kurallarını altüst etmesiyle yazım birliği bozulmuş; yaklaşık 35 yıl içinde sık sık kurallarla oynanmış; sonuçta özellikle eğitim, basın-yayın kurumları büyük bir kargaşa ile yüz yüze kalmıştır. Bugün Dil Derneği’nin Yazım Kılavuzu düşünen, araştıran, yazan herkes için temel “tek kaynak”tır. Dil Derneği’nin kılavuzunda, yerleşmiş, yaygınlık kazanmış kurallar değiştirilmeden, dile yeni giren sözcük ve kavramlarla dizelge genişletilmiştir.

Yapıtı kullanacak olanların Yazım Kılavuzu’nun her baskısında köklü değişiklikler yapıldığını düşünmemesini dileriz; çünkü bu baskıda da yaklaşık 90 yıllık yazım geleneğimiz korundu.  Kültür ve ders kitaplarını, gazete ve dergileri taradığımızda sorunlar, aynı noktada yoğunlaşıyordu. Öğretmenlerin, yazarların, dizgicilerin ve yazarken sorun yaşayanların derneğimize yönelttiği soruları, bunların yanıtını araştırdık; yıllardır yazım konusunu iş edinen uzmanlarla saptamalarımızı değerlendirdik. Düzeltme ve kesme imleriyle büyük harflerin kullanımına ilişkin sorunları kurallar bölümünde çok örnek vererek, ayrıntıya inerek büyük ölçüde çözdüğümüzü düşünüyoruz. Yapıtın 10. baskısının da “doğru yazmak” isteyen, yazım birliğinin önemine inanan herkese öncü olacağına inanıyoruz.

Ortak dil ve yazım birliği için Dil Derneği’ne destek veren bütün dilseverlere içtenlikle teşekkür ederiz.

Ayrıca Yazım Kılavuzu’nun 10. baskısının gün ışığına çıkması için katkı veren Sayın Mehmet Kurukahveci’ye bütün dilseverler, bütün üyelerimiz adına en içten duygularla teşekkür ederiz.